لیلی گفت: بس است. دیگر، بس است و از قصه بیرون آمد.

مجنون دور خودش می چرخید. مجنون لیلی را نمی دید رفتنش را هم.

لیلی گفت: کاش مجنون این همه خودخواه نبود. کاش لیلی را می دید.

خدا گفت: لیلی بمان، قصه بی لیلی را کسی نخواهد خواند.

لیلی گفت: این قصه نیست. پایان ندارد. حکایت است. حکایت چرخیدن.

خدا گفت: مثل حکایت زمین، مثل حکایت ماه. لیلی، بچرخ.

لیلی گفت: کاش مجنون چرخیدنم را می دید. مثل زمین که چرخیدن ماه را می بیند.

خدا گفت: چرخیدنت را من تماشا می کنم. لیلی، بچرخ.

لیلی چرخید، چرخید و چرخید و چرخید.

 

+ لیل (شب) و لیلی هر دو از یک ریشه اند. فقط گفتم بدونید. بیشتر نه می فهمم و نه می تونم توضیح بدهم. اصرار هم نکنید! والا بلد نیستم!!

+ متن از خانم عرفان نظر آهاری است.

لیلی ,حکایت ,مجنون ,چرخید ,بچرخ لیلی ,لیلی، بچرخ منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

علم و فرهنگ | برترین مطالب طنز اجتماعی و فرهنگی روز ایران و جهان خوشمزه ترین مزه ها مدیریت واردات و صادرات فروشگاه پریسا نقد ادبی و مطالعات شعر امروز ایران سی اس گو گروه مهندسین نواندیش زنبق پورتال و سایت تفریحی خبری ایرانیان